ขนมเจียวเชวียนเป็นขนมที่ชาวปักกิ่งทุกเพศทุกวัยชื่นชอบ 焦 หมายถึง เกรียมหรือไหม้
圈 หมายถึง วงกลม ตามรูปร่างลักษณะของขนมชนิดนี้

     ขนมเจียวเชวียนเป็นขนมที่มีมาแต่โบราณ นับย้อนไปได้ถึงสมัยราชวงศ์ซ่ง กวีเลื่องชื่อซูตงพอ
(苏东坡) เคยเขียนกลอนถึงขนมเจียวเชวียน ต่อมาในหนังสือ เปิ๋นเฉ่ากังมู่ (《本草纲目》)
แต่งโดย นายแพทย์หลี่สือเจิน (李时珍) สมัยราชวงศ์หมิง ก็บันทึกถึงขนมเจียวเชวียนว่า
“ใส่เกลือเล็กน้อย ปั้นเป็นวงทอดในน้ำมัน”จึงเชื่อได้ว่าขนมนี้เป็นอาหารที่ผู้คนชอบรับประทาน
มาเป็นเวลาหลายร้อยปีแล้ว

     ขนมชนิดนี้ทำจากแป้งสาลี วิธีการทำเริ่มจากนำเกลือ โซดาและสารส้มมาละลายในน้ำอุ่น
รินใส่แป้งสาลีที่เตรียมไว้ แล้วเติมน้ำเล็กน้อย ใช้มือนวดแป้งกับน้ำจนเป็นเนื้อเดียวกัน วางแป้งบน
แผ่นไม้ ใช้ผ้าเปียกคลุมไว้ประมาณ 3 ชั่วโมง จากนั้นนำก้อนแป้งมากดให้แบน แล้วใช้มีดหั่นเป็น
ชิ้นยาวๆ ประมาณ 5 เซนติเมตร นำชิ้นแป้งที่หั่นแล้วมาวางลงบนแผ่นไม้ กดปลายข้างหนึ่งไว้และ
ดึงปลายอีกข้างหนึ่งให้ยาว เพื่อทำให้แผ่นแป้งบาง จากนั้นหั่นแผ่นแป้งให้ยาวประมาณ 4 เซนติเมตร
แล้วนำแป้ง 2 ชิ้นมาประกบกัน ใช้มีดเจาะเป็นรูตรงกลาง ตั้งไฟปานกลางให้น้ำมันร้อนพอประมาณ
แล้วนำแป้งลงทอด เมื่อทอดให้เอาตะเกียบสอดเข้าในรูตรงกลางที่ใช้มีดเจาะไว้แล้วหมุนไปมาใน
กระทะแผ่นแป้งจะค่อยๆ กลายเป็นวงกลม เมื่อด้านหนึ่งสุกแล้วก็กลับด้าน ทอดให้เหลืองกรอบทั้ง
สองด้านจะมีกลิ่นหอมน่ารับประทาน